อะไรกันที่ทำให้เด็กชายอายุราว 18-19 กลับอยากออมเงินหลักแสนเพื่อซื้อทองแท่ง คำถามนี้เกิดกับตัวผมเองในวัยประมาณ 25 ปี เมื่อมีเวลาย้อนไปทบทวนเรื่องราวก็สงสัยว่าอะไรที่ทำให้เด็กชายในวันนั้น กลับอยากซื้อสิ่งของที่จัดว่าค่อนข้างจะโอลด์สคูล ซึ่งแตกต่างจากเพื่อนในวัยเดียวกัน 

…และแล้วก็เข้าใจและค้นพบเชื้อไฟอะไรบางอย่างที่ก่อเกิดรากฐานแนวความคิดแบบนั้น นี่คือเรื่องราวจากประสบการณ์ที่จะมาบอกเล่าสิ่งที่นอกเหนือจากคำว่า ‘ออมเงินอย่างไร’ ไม่ว่าจะเป็นรากฐานแนวคิด อุปสรรค และท้ายที่สุดมาติดตามกันว่าจะได้ซื้อทองแท่งหรือไม่?

ย้อนไปเมื่อครั้งวัยเยาวน์ การจะได้ของเล่นอะไรสักอย่าง ที่บ้านก็จะให้เก็บเงินเองบางส่วนเพื่อได้รู้จักคำว่ารอ อีกประสบการณ์ คือ การได้ติดตามที่บ้านเข้าธนาคารไปทำธุรกรรม นี่เป็นจุดที่ทำให้รู้จักกับการออมเงิน ด้วยการเปิดบัญชีเงินฝาก ก็เลยเอาเงินเก็บจากค่าขนมไปฝาก และเมื่อได้เห็นเงินจากดอกเบี้ย มันทำให้เด็กคนนั้นตกใจและดีใจไปในเวลาเดียวกันว่ามีอะไรแบบนี้ด้วยเหรอ!!! ก็เลยยิ่งเก็บเงินค่าขนม แต่กลายเป็นว่าเอามาฝากธนาคารแทน

ในช่วงชีวิตนั้นก็เป็นช่วงที่คลุกคลีในย่านเยาวราช แน่นอนว่าภาพในหัวทุกคนเกี่ยวกับเยาวราชต้องมีภาพร้านทองบ้าง ไม่มากก็น้อย และใช่ครับนอกจากธนาคารแล้ว ก็มีโอกาสผ่านไปผ่านมาแถบร้านทอง บ่มเพาะความชอบในโลหะสีทองอร่ามนี้ สักวันต้องได้ซื้อบ้าง

วันเวลาล่วงเลยถึงช่วงปลายของชีวิตในมหาลัย ความอยากในวัยเด็กก็เรียกร้อง ก็เลยเริ่มเก็บเงินจากค่าใช้จ่ายรายวันเพิ่มขึ้น จากที่เคยเก็บได้แค่ไหนก็แค่นั้น ก็เปลี่ยนมาตั้งใจมากขึ้น ด้วยความที่ไม่ได้กินหรือซื้อของในห้างเป็นประจำจึงหันมาสนใจลดค่าใช้จ่ายที่ไม่จำเป็น เช่น น้ำหวานที่ต้องดื่มหลังมื้ออาหารก็เปลี่ยนไปดื่มน้ำเปล่า, กินข้าวแต่พออิ่มไม่จำเป็นต้องกินจนพุงกาง

และทุกครั้งที่มีแบงค์ร้อยหรือมากกว่าในกระเป๋าตังค์เป็นอันต้องหาตู้ฝากเงินอัตโนมัติด้วยความช่วยเหลือจากนิสัยการออมในวัยเด็ก บางส่วนก็เอาไปซื้อสลากออมสิน หรือเดินหาโปรโมชั่นเงินฝากประจำหรือเงินฝากออมทรัพย์พิเศษ

มาถึงตรงนี้คงมีคำถามว่าทำไมต้องเก็บเงินแสนเพื่อซื้อทองแท่งด้วย ทั้งที่ทองแท่งขนาด 1 บาท และ 2 บาท นั่นเพราะว่าถ้าซื้อขนาดเล็กจะมีค่าใช้จ่ายเพิ่มซึ่งทำให้ต้นทุนเพิ่มขึ้น ถ้าซื้อตั้งแต่ 5 บาทขึ้นไป ค่าใช้จ่ายจะไม่มี (แม่บอกมา)

พอเรียนจบเงินที่เก็บเพิ่มบวกกับเงินที่ออมมาก่อนหน้าก็มีเกือบจะซื้อได้แล้ว ใช้เวลาหลังเรียนจบเก็บเพิ่มอีกสักหน่อย เวลาในช่วงนั้นกลับทำให้ท้ายที่สุดไม่ได้ซื้อทองแท่งมาจนถึงตอนนี้ นั่นเพราะไปพบกับโลกของการลงทุนที่หลอกล่อให้นำเงินเก็บส่วนนั้นออกมาลงทุน (รวมไปถึงกองทุนรวมทองคำ) ซึ่งจนถึงตอนนี้ก็ยังหลงใหลในโลกการลงทุนที่ทุกเช้าไม่เคยเหมือนเดิม

อย่างไรก็ตาม แม้ไม่ได้สนองความปรารถนาในวัยเด็ก แต่ความปรารถนานั้นก็ช่วยรักษาวินัยการออมจนส่งให้มีเงินทุนสำหรับลงทุนมาจนถึงทุกวันนี้ เมื่อมองย้อนกลับไปก็พบว่าการออมอย่างมีวินัยจะมีโอกาสสำเร็จมากขึ้นเมื่อมีเป้าหมาย และเมื่อทำอย่างสม่ำเสมอวินัยจะกลายเป็นนิสัย จากนั้นผลดีจะตามมาอย่างคาดไม่ถึงครับ ใครที่กำลังรีรอผลัดวันประกันพรุ่ง รีบเลยครับ ขี้เกียจให้สุด แล้วเริ่มออมเงินสักทีไม่ว่าด้วยเป้าหมายอะไรก็ตาม ไปเดินหาโปรโมชั่นเงินฝากหรือสลากออมทรัพย์อะไรก็ได้ครับ

… อ้อแล้วก็สำหรับใครที่กำลังสนใจโลกการลงทุน ลองมาอ่านอีกบทความที่บอกเล่าบทเรียนหลังจากได้รู้จักโลกแห่งการลงทุนของผมกัน กดลิ้งค์นี้กันได้เลยครับ… https://www.finnomena.com/z-story/crisisman-investing-experience/