วันก่อนผมมีโอกาสได้ดูคลิปสัมภาษณ์อาจารย์เฉลิมชัยถึงเรื่องการทำงานคลิปหนึ่ง โดยส่วนตัวรู้สึกประทับใจ โดยเฉพาะเนื้อความที่บอกว่า…
“เอาจริงก็อยู่รอด เอาจริงก็อยู่ได้ อย่าโทษนู้น โทษนี่ โทษตัวเองนะแหละ ทุกอาชีพไม่มีจน มันอยู่ที่ความเอาจริงเอาจังของชีวิต ต้องเหนื่อยกว่าคนอื่น ต้องเรียนรู้มากกว่าคนอื่น ต้องทำงานมากกว่าคนอื่น มีความฝันแล้วทำความฝันให้สำเร็จด้วยใจ ด้วยตัวเอง”
บทสัมภาษณ์นี้ทำให้ผมกลับมานึกถึงการลงทุนของตนเอง
การลงทุนนั้นควรนับเป็น “อาชีพ” มากกว่า “งานอดิเรก”
เพราะการลงทุนนั้นคือสิ่งที่ทำเพื่อแสวงหาผลตอบแทน แสวงหากำไรหรือกระแสเงินสด มากกว่าความสุขหรือความสนุกอย่างเช่นกิจกรรมอดิเรกทั่วไป
แต่นักลงทุนส่วนหนึ่งกลับมองว่ามันเป็นเพียงงานอดิเรกเท่านั้น
ผมพูดอยู่เสมอว่าการลงทุนในหุ้นนั้น “ไม่ง่าย” มันต้องอาศัยความพยายาม ความใส่ใจ ความตั้งใจไม่น้อยเลย
คำถามคือทุกวันนี้เราพยายามมากพอหรือยัง?
นักลงทุนส่วนใหญ่ต่างมองหาผลกำไรเท่านั้นเท่านี้ แต่สิ่งที่มักลืมคิดต่อไปว่า แล้วทำอย่างไร เราจะพาตัวเองไปถึงความสำเร็จนั้นได้
นักลงทุนเก่งๆ ที่ผมรู้จักทุกคนต่างทำงาน “หนัก” ทั้งสิ้น ทุกคนใช้ความมานะพยายามจนกระทั่งพัฒนากลายเป็นคนที่สร้างผลตอบแทนได้อย่างมากมาย
ทุกครั้งที่ผมตั้งเป้าหมายด้านการลงทุน ผมจะถามตัวเองเสมอว่าพฤติกรรมของเรานั้นเพียงพอจะทำให้เราประสบความสำเร็จตามที่ต้องการได้หรือไม่
ถ้าไม่ ผมจะศึกษากิจการเพิ่มขึ้น อ่านหนังสือหนักขึ้น หาวิชาเรียนการลงทุนให้มากขึ้น เพื่อจะพาตัวเองไปถึงจุดนั้น
การลงทุนนี้มันไม่มี “จอกศักดิ์สิทธิ์”
ประเภทหนังสืออ่านเล่มเดียวแล้วฉลาด คอร์สลงทุนเดียวเรียนแล้วเก่ง วิธีการที่ทำตามแล้วกลายเป็นเซียนได้เลย
ไม่มีหรอก โลกแห่งการลงทุนไม่มีอะไรแบบนั้น ไม่ว่าจะลงทุนด้วยวิธีใด มันก็อาศัยความพยายาม ความบากบั่น และการเก็บสะสมประสบการณ์ทั้งหมดทั้งสิ้น
ทุกวันนี้การลงทุนคืออาชีพที่ผมต้องทำ คือความฝันที่ผมต้องปกป้อง
เหนื่อยมากกว่าคนอื่น เรียนรู้มากกว่าคนอื่น ทำงานมากกว่าคนอื่น เชื่อเถอะ แล้วรางวัลที่เราได้รับจะมากกว่าคนอื่นด้วยเช่นกัน
“มีความฝัน แล้วทำความฝันให้สำเร็จด้วยใจ ด้วยตัวเอง” อาจารย์เฉลิมชัย โฆษิตพิพัฒน์
คำถามคือ… วันนี้ เราทุ่มเทเพื่อความฝันมากพอแล้วหรือยัง?
ลงทุนศาสตร์ – Investerest
ผู้เขียน
